vrijdag 11 december 2020

Zelf maken bovenleiding (deel 5, gitaarsnaar en beugel-veertje)


De eerste kabels op het station zijn opgehangen, 
De dwarsoverspanning is gemaakt uit 0,25 mm gitaarsnaar, metaal met nikkel omhulling.
(een hoge E!)

Het is eigenlijk "gekkenwerk", het solderen van de talloze uiterst dunne draadjes. Maar het is een aardig tijdverdrijf in deze Coronawinter. En eenmaal af geeft het werk veel voldoening. Als het tenminste heel blijft..... We zullen het zien.


De rijdraad naar de locloods is afgespannen met een 9 mm beugel-veertje.
De draagkabel hangt hier zonder spanning!

Na de eerste sectie op het bovenste spoortracé is nu een aanvang gemaakt met de werkzaamheden op het station. Vooraf is goed gekeken wat er verder nog moet gebeuren omdat het emplacement moeilijker bereikbaar wordt. Zo zijn wat wissels aangepast en is er hier en daar wat aan de afwerking gedaan. Ik ga nog geen wisselstellers plaatsen omdat deze gegarandeerd sneuvelen tijdens het bovenleiding werk. Zo is ook het postkarretje op het perron weer losgehaald. 


De hulpblokken voor rijdraad-, pols- en armondersteuning op het station. Nu is er nog ruimte genoeg!


Het schilderen van de bovenleiding, zo dun mogelijk, een beetje bronsglans is niet erg.
Wit papier op de ondergrond anders ben ik de draad kwijt.... waar doe ik het voor?

Anders dan op de vrije baan kan niet elke rijdraad met een normale veer worden afgespannen, althans niet zonder deze met een stevige constructie onder de baan te brengen. Op internet zag ik het gebruik van mini veertjes uit de orthodontie. Deze 9 mm coil springs zijn zo klein dat ze goed passen voor montage aan de masten. Deze veertjes zijn van hoge kwaliteit en behouden hun veerkracht. Die veerkracht viel echter wel wat tegen. Ze trekken de rijdraad voldoende strak maar voorkomen niet dat deze omhoog werkt bij een spanning in de doorhangende draagkabel. Op de vrije baan laat ik de draagkabel zichzelf en de hangdraden strak trekken. Dat kan alleen als de rijdraad sterk afgespannen is met een strakke veer. Die zijn daar in de tunnels bevestigd. Ik kan dus bij gebruik van de orthodontie veertjes geen spanning in de draagkabel zetten. Of ik moet de draagkabel recht spannen. Maar een draagkabel die niet is doorgebogen is niet volgens voorbeeld. Een dilemma dus.


Een beugel-veertje aan de zeer dunne afspanimitatie van Swiss Model Rail.
Ik zal in de eerste tijd deze constructie controleren op verbuigingen!


De kabels zijn ingehaakt in kleine oogjes aan de locloods. Daardoor blijft de locloods afneembaar.
Ook in de locloods hangt een rijdraad.


De sporen 2-4 krijgen rijdraden die doorlopen in de tunnels. Die kunnen dus wel strak worden afgespannen. Dan blijven de sporen 1 en 5 over en enkele rijdraden over wisselverbindingen. Het normale treinverkeer komt over de sporen 2-4. Boven de minder gebruikte sporen komen de met de mini veertjes afgespannen rijdraden. Hier wordt alleen handmatig gereden. Mijn rangeertraktor Te 2/2 71 heeft inmiddels al een uiterst geringe pantograafdruk gekregen. 



Proefrijden met de Te 2/2 71

Het is een hele puzzel om alles aan te brengen zoals in het werkelijke Filisur in 1990. Op beschikbare voorbeeldfoto's is tegen de lichte lucht moeilijk te zien hoe het zit. Daarnaast wijkt mijn emplacement door de kleine ruimte wat af. Toch probeer ik, zo ver als het kan, het voorbeeld te volgen.


Aan deze technische "kerstboom" komen in totaal 5x2 kabels, maar zonder lampjes!

Voorlopig kan ik verder met puzzelen en solderen!

Met groet, Jan



Geen opmerkingen:

Een reactie posten