Mijn uiteindelijke keuze: een meedraaiende Bemo imitatie wissellantaarn.
Het verschijnen van een Zwitserse wissellantaarn van Weinert, art.nr. 72481, was voor mij aanleiding om te kijken naar de twee buitenste wissels. In Filisur waren de meeste wissels in 1990 handbediend. Slechts de eerste en de laatste wissel van het emplacement waren in de "Integra-Domino" beveiliging opgenomen en hadden een elektrische aandrijving.
Ik had alle "hand" bediende wissels al voorzien van een imitatie stelinrichting met dito lantaarn van Bemo. De twee buitenste wissels moesten nog imitatie wisselmotorkasten krijgen met daaraan gekoppelde lantaarns. Bij het Weinert lantaarntje zaten de juiste kasten, dat was mooi. Maar zou de verlichting goed werken? En hoe moest de lantaarn gaan draaien?
Uit het Weinert bouwpakket: lamphuis en micro led.
Ik heb voor dat draaien alle mogelijkheden bestudeerd, van een koppeling aan de Tortoise wisselmotoren via Mecano onderdelen tot vervanging door een Weinert wisselsteller met servo. De ruimte onder de baan bleek bepalend voor de uiteindelijke keuze. Er was geen ruimte genoeg voor allerlei overbrengingen. Bij de Weinert wisselsteller was de afstand tussen spoor en de lantaarn veel te klein. Weinert heeft niet gerekend met de hoge positie van de lantaarn. Bij plaatsing in een binnenboog moet de lantaarn verder uit het spoor staan. Uiteindelijk heb ik besloten om de lantaarnmast te verlengen en laag onder alles een servo te plaatsen.
1 mm lantaarnmast in een 2 mm messingbuis met opening voor de draaddoorvoer.
Weinig ruimte tussen wisselmotor en seinpaalvoet.
Ik ben hier ook nog aan het experimenteren met weerstanden.
De servo wordt aangestuurd door een schakeldecoder met het zelfde adres als de wisseldecoder. De lantaarn draait gelijktijdig met de wisseltongen om. Dat werkt goed. Maar de werking van de microled viel tegen. In de eerste plaats veel te fel. Ik heb de 1k weerstand vervangen door een 22k weerstand. Dat gaf een beter licht. Maar aan de voorzijde van de micro led was duidelijk meer licht dan aan de achterzijde. En het lantaarnhuis bleek zonder soldeerwerk niet volkomen lichtdicht. Dat is iets voor de messingwerkers, niet voor mij. Maar het meest lelijke vond ik de lantaarn bij daglicht als het lampje niet brandt. Dan ziet het geheel zwart:
Het gaat om de middelste wissellantaarn.
De voeding staat uit, het lampje brandt niet.
De lamp brandt, een best mooi beeld bij daglicht.
Maar bij duisternis is het lamphuis niet geheel lichtdicht.
Na een tijdje uitproberen kwam er een breuk in de flinterdunne draadjes naar de led. Ik besloot om de lampjes te verwijderen. Ik heb nu een Bemo imitatie lantaarn op een dunner mastje gezet en dat oogt veel beter. Voorlopig dus geen verlichte lantaarns. Wel beweegt de lantaarn fraai mee als de wissel wordt omgelegd. Dat komt nog een keer op film!
Vanwege de noodzakelijke vrije ruimte is hier de imitatie van de motorkast voor de lantaarn geplaatst, dat was in de werkelijkheid ook mogelijk. Bij de andere wissel is wel de standaardopstelling toegepast:
Project afgesloten!
Ik wens alle lezers een heel gezond 2022!
Met groet, Jan
