zaterdag 23 december 2017

Goede voornemens

De dagen voor Kerst waren weinig motiverend. Mistig, bewolkt en nauwelijks zon.
En dan toch zonneschermen maken?

 
De zonneschermen zitten erop maar blijven opgerold!

Het werk aan de modelbaan lag stil. Even niet urenlang met kleine onderdeeltjes prutsen maar werken aan winterklusjes in het huis, zo gauw het weer het toeliet buiten sporten en vooral sociale contacten  bijhouden. Vooral geen berg kerstkaartjes sturen, maar daadwerkelijk afspreken!

Modelbouw kan een eenzame hobby zijn. En dat terwijl vele anderen ook met hun hobby op een kamertje bezig zijn. Het is leuker om je hobby te delen. Vooral als interesse en modelbouwniveau een beetje matchen. Het aanhalen van die hobbycontacten staan bij mij hoog op de lijst van goede voornemens.
Zo heb ik mij al aangemeld bij de Vereniging Spoorgroep Zwitserland. Niet zo zeer om samen ergens te gaan bouwen, ik heb voorlopig mijn handen nog vol aan mijn eigen modelbaan, maar vooral om ervaringen te delen en nieuwe ideeën op te doen. Ik ben benieuwd. Er zijn veel treinliefhebbers met een RhB modelbaan. Maar in de eigen woonplaats ken ik die nog niet. In Nederland was (is?) ook een Fremo werkgroep RhB. Zij bouwen aan eigen modules en gaan samen op rijdagen rijden. Ook daar ga ik niet aan meebouwen. Ik zou nu niet weten waar ik modules moet laten. En het slepen met fragiele modellen is ook niet zo mijn ding.

Het zou echter mooi zijn als er binnen de stedendriehoek (Apeldoorn-Deventer-Zutphen) toch wat meer contacten ontstaan. Een "RhB Stammtisch" (mogelijk onder één of andere vlag), in onze stedendriehoek? Dat zou leuk zijn. Lijkt u dat wel wat? Reageer dan maar eens via het email adres rechts onderaan op deze pagina.

In het nieuwe jaar staat de afbouw van het hotel Grischuna bovenaan mijn "to do" lijst. Daarna heb ik naast de modelbaan nog steeds klussen te doen in huis zodat er uit mijn kleine Filisur niet veel nieuws te verwachten is, maar je weet nooit!

Mijn groet aan alle modelbouwvrienden in binnen- en buitenland. Ik bedank jullie voor veel support en advies bij de bouw van mijn modelbaan.

Tot in het nieuwe jaar,

Jan
 


zondag 3 december 2017

Viessmann lampjes verlengen.

 
Er komt licht in deze donkere dagen......

Buiten is het weer eens grijs en koud, prima weer voor de modelbaan! Gisteren de vijf benodigde straatlantaarns in elkaar gezet. Basis zijn N-spoor Viessmann lampjes 6497 welke ik van langere mastjes voorzien heb. Bij twee oudere modellen zat één draadje vast gesmolten aan de mast en was de mast gebruikt als geleider voor het andere draadje. Dat was niet zonder sloop- en soldeerwerk op te lossen. Gelukkig is aan de kleine ledjes goed te solderen.

 
De onderdelen, in het midden het ledje.
Rechts een al gemonteerd armatuur.


In de nieuwere doosjes zaten beide draadjes los door het mastje. Dat was een stuk makkelijker, alleen het buisje wisselen. Na montage heb ik ze geschilderd. Een proef met Aluminiumverf van Revell leverde een kerstversiering-achtige mast op. Proef mislukt.... Daarna gewoon met Vallejo verf geschilderd, kleur 70.989 (sky grey).

 
De lichtpunthoogte (afstand lamp-straat) is nu 7,25 cm.

De mastjes zijn weer in grotere buisjes geschoven. Deze buisjes gaan door het landschap naar beneden zodat ik het mastje eenvoudig kan verwijderen en wisselen. Wegen en bermen moeten nog worden afgewerkt.

 
Nu nog aansluiten....

Bij het aansluiten van de mastjes bleek dat de uiterst dunne draadjes van de nieuwe lantaarnpaaltjes bijzonder breukgevoelig zijn. Eigenlijk moet je weerstand en diode helemaal niet van de draadjes halen. Maar ik moest dat doen om een langer buisje te kunnen gebruiken. De dunne draadjes in een kroonsteentje schroeven betekent vaak een breuk. Dat is dus een nadeel van twee draadjes in het mastje in plaats van één.

Tijdens het fotograferen ook nog plaatjes gemaakt van het hotel in aanbouw.
Met alleen een 500 W bouwlamp krijg je een bijzondere effect:

 
Onweerslucht?

Later weer verder met het hotel!
Tot dan, Jan

donderdag 30 november 2017

Grischuna deel 4

 
Het model op 30 november.
 
Dakwerk! Ik heb onlangs in schaal 1:1 ondervonden dat dit nog niet zo eenvoudig is, in schaal 1:87 zijn de problemen anders, maar niet minder moeilijk. Ik was verwend met het model van het stationsgebouw. Dat heeft messing platen als nabootsing van het zinken dak op de "Postanbau". Mooi strak en dun. Jammer genoeg heeft de leverancier bij het model van het hotel geen messing geleverd. Ik zal het moeten doen met gelaserd karton. Maar eerst iets over de goot:

 
Volgens de handleiding...

 
... en zoals het hoort!

De goot ligt dus binnen het houtwerk. Daarvoor heb ik de kartonnen dakplaten moeten bijsnijden en de spanten moeten aanpassen. De opstaande randen van de dakplaten zijn ook van karton, 1 mm breed en slechts 0,4 mm dik. Bij mij betekent dat loepwerk. Even verkeerd aanraken en de dunne strookjes zijn onherstelbaar beschadigd.

 
Loepwerk
 
Een volgende uitdaging werd de regenpijp. Bijgeleverd zijn metalen staafjes van 1,2 mm dikte. Dat komt overeen met een 110 mm pijp in het echt. Dit keer wilde ik wel de beugels nabootsen waarmee een regenpijp vastzit op de wand. Zeer dunne messing strookjes had ik niet. Ik heb een poging gewaagd met dunne tape en hiervan  strookjes op 0,4 mm breedte afgesneden. Op foto's bleek dat de beugels op 2 m afstand zaten. Op schaal werd dat 22,8 mm. Zie hier de werkwijze en het resultaat:

 
Isolatietape op 0,4 mm afsnijden.

 
De strookjes op de goede afstand op de pijp plakken.

 
Aan de achterzijde aan elkaar drukken en fixeren met een drupje secondelijm. Het overtollige afknippen, de regenpijp schilderen en op de wand plakken, weer met secondelijm.

 
Dit is op dit moment echt mijn limiet in schaal H0 ......
 
 
Het wachten is nu op een messing hoekprofieltje voor de afwerking van de goot. Daarna is het pannendak aan de beurt. Maar daarvoor wacht ik ook nog op onderdelen.

 
Het dak is geschilderd met Vallejo 70.989 (sky grey) en daarna verouderd met Koemo Rostfarbe en enkele vlekjes Vallejo 70.990 (light grey).
 
 
Een ander aangebracht detail zijn de glazen stenen in de bovenhoek achter deze regenpijp.
Ik heb ze nagebootst met matte folie van opbergmapjes en zwarte strookjes tape.
 
Wordt weer vervolgd, Jan

dinsdag 21 november 2017

Grischuna deel 3

 
De houten kapconstructie zit er op.

Buiten is het nat, dan maar binnen aan het werk. En zo is het model van het hotel Grischuna weer een stapje verder. De houten kapconstructie is geplaatst. Net zoals bij het stationsgebouw is het jammer dat het grootste deel onder het dak zal verdwijnen en niet meer zichtbaar blijft.

 
Aan de straatzijde ben ik nu bezig met de trap (leuning komt lnog) en enkele kelder ramen.
Op de bruine ondergrond komt later de 2 mm dikke grijze verhardingslaag. 

Ik had op het Zwitserse Albulamodell Forum een vraag geplaatst om foto's uit de periode van voor 1993 toen het hotel verbouwd werd. Ik kreeg van een Duitser een hele serie plaatjes uit de periode 1987-1989. Bijzonder welkom. Bij deze nogmaals een hartelijke dank aan de fotograaf!

 
De noordgevel van het voorbeeld in 1987-89. (foto N. May)

De foto's leveren het bewijs dat de werkelijkheid er in detail anders uitzag dan het model zoals in de bouwdoos aanwezig. De kleurstelling valt het meeste op. Ik had de rode luiken al bruin gemaakt en ook het nog aan te brengen hout aan het dak wordt bruin en niet grijs. Maar er is meer. Ramen hebben een andere afmeting of de raamindeling is anders. Zie op beide foto's de 1e rij ramen boven de straat. Op het bijgebouw, het vakwerkhuis, zijn ramen zonder raamlijst aanwezig. Ook zijn luiken anders gemonteerd. Dat heb ik nu al gewijzigd. Het meest opvallende is dat sommige ramen in het hoofdgebouw in de zuidgevel geen raamlijst hadden en anderen een witte lijst. Wel zijn er grijze vensterbanken en grijze rolluikkasten. Ook dat ga ik nog aanpassen. Zelfs bij het plaatsen van onderstaande foto's ontdekte ik weer wat. Het is net een spelletje "zoek de 7 verschillen".

 
De zuidgevel van hetzelfde gebouw. (foto N. May)
 

En het model tot nu toe, ik heb al luiken op het bijgebouw aangepast.
Maar wat zie ik op de foto van het origineel, onder het balkon op het hoofdgebouw:
Juist ja, luiken!
 
Zo ontdek ik elke keer wat en ben ik nog wel even bezig voordat het hotel klaar is.

Zonder internet en de andere modelbouwers uit Zwitserland en Duitsland was er geen gelijkend model ontstaan! De contacten met die mede hobbyisten zijn één van de leuke dingen in deze hobby.
 
Wordt vervolgd, Jan

donderdag 16 november 2017

Grischuna deel 2

In het voorgaande bericht heb ik laten zien dat de gevels gereed waren, maar nog zonder ramen en deuren. Voor het maken van de ramen moet je even de tijd nemen. Het is grotendeels werken onder de loep en dat vraagt rust. Na twee weken is het nu zo ver, de ramen zitten er in:

 
Alle vensters, deuren en luiken zijn geplaatst.

Alle ramen bestaan uit vijf lagen, een laag venster-"glas" en vier lagen kozijnhout, aan beide zijden van het glas twee lagen. Gelukkig waren de ramen meest per gevel gegroepeerd. De laagdikte is 0,4 mm, sommige spijltjes zijn niet breder dan 0,2 mm! Aanraken betekent verbuigen....
De buitenste lagen worden op elkaar geplakt met spuitlijm en daarna wit geschilderd. Na droging zijn de twee pakketjes op de glasfolie geplakt.

 
Op de bovenste rij vijf laagjes.
Onder rechts twee lagen op elkaar geplakt.
 
 
Met de folie ertussen ontstaat een pakket van vijf lagen.
 
 
Exact op elkaar plakken is hier uiterst belangrijk!

Daarna volgt het uitsnijden van de afzonderlijke vensters. Elke messnede kan tot gevolg hebben dat het dunne hout uitbuigt. Ik heb eerst het materiaal aan één zijde weggesneden om daarna het venster los te snijden.



Uitsnijden van de vensters zonder beschadigingen te veroorzaken. Loepwerk!

De volgende stap is het plaatsen van de kozijnen in de gevelwand. Ik wist nog van vorig jaar (bouw stationsgebouw) dat dit een lastig karwei is. De kozijnen passen naadloos in het MDF, maar elke afwijking geeft wringing en dus beschadiging van de tere houtjes.
Maar het viel dit keer reuze mee! De meesten pasten zuigend in de opening. Slechts een enkele moest wat bijgesneden worden. Op één venster na:

 
Het rechter raam op de onderste rij moet kleiner zijn.....

Een fout in het laserwerk. De meest rechtse van de vier ramen in de "Anbau" moet 1,5 mm minder hoog zijn dan de andere drie. En dat was niet in het kozijnhout verwerkt. Gelukkig was er een stukje tussenuit te snijden. Het folie gaf hier net genoeg stabiliteit.

 
Timmerwerk in 1:87......
 
 
Het kan nog kleiner: slechts 4 mm hoog!

 
En ik kreeg het er nog onbeschadigd in ook.....

Na anderhalve week doorwerken zaten ze erin. Nu nog de luiken. Die waren gelaserd uit rood
gemaakt karton. Uit oude foto's blijkt dat deze bruin moeten zijn. Ik heb nog geen foto met rode luiken gezien! Gisteren de luikjes één voor één uitgesneden, geschuurd en geschilderd. Vanmorgen heb ik ze geplaatst.

 
 
Pas op een macrofoto is te zien waar nog wat bijgewerkt moet worden.
Het blijft mooi werk!
 
In de afgelopen weken heb ik ook het stukje landschap rondom het hotel voorbereid. Samen met het hotel wordt dit een soort diorama dat uitneembaar blijft. Hiermee kan de nog aan te brengen bestrating naadloos tegen de muren worden gelegd en kan ik er later altijd goed bij.

 
 
Bij de entree moet nog een afwerking plaats vinden.
 
 
Ik kan bijna niet wachten met het aanbrengen van de balustraden.
 
 
Het wordt wel wat, ik heb er plezier in!

Een enkele opmerking:

Het hotel wordt zondermeer een prachtige blikvanger en draagt bij aan het herkenbare beeld van de stationsomgeving van Filisur. Maar het model heeft zijn fouten!
Zo zijn afmetingen van enkele ramen en deuren niet juist. Ook bij de plek in de gevel heb ik mijn vraagtekens. Zo laten foto's verschillen zien in het vakwerkgedeelte. Ook was in de werkelijkheid bij een enkel venster de indeling van de spijltjes anders. Dat is jammer, maar eigenlijk alleen maar zichtbaar als je foto's van het echte hotel er naast legt. Ik zit er niet mee.

 
Ten opzichte van het werkelijk hotel in 1990 ontbreken in het vakwerk meerdere balken.

De volgende uitdaging wordt het dak. Dat wijkt af van de werkelijkheid en ik wil dat gaan aanpassen. Meer hierover in een volgend bericht.

Met een groet, Jan

zaterdag 28 oktober 2017

Grischuna deel 1

Sinds twee weken bouw ik aan het model van het Hotel Grischuna. Het hotel staat in Filisur nabij het RhB station aan de Bahnhofstraße, nabij het oostelijke einde van het emplacement. Het is een markant gebouw en mag op mijn baan dan ook niet ontbreken. Ik bouw het hotel zoals het er stond in 1990, dus nog voor de grote ombouw in 1993.

 
Hotel Grischuna in aanbouw.
De groene helling met de boompjes zal later doorlopen tot tegen de grijze wand.

De Zwitserse leverancier Pirovino levert een lasercut bouwdoos van het hotel. Na de bouw van het stationsgebouw van dezelfde leverancier stond voor mij de aankoop van dit model al vast. Zo zal volgend jaar aan de andere zijde van het emplacement bij de draaischijf een locloods gaan verschijnen, ook van Pirovino.

De onderdelen van het hotel zijn echter niet allemaal vergelijkbaar met die van het stationsgebouw. Bestond de dakkap van het stationsgebouw nog uit gelaserd (hecht)hout, bij het hotel is dikker MDF gebruikt. Dat zie je en het is minder stabiel. De zinken dakplaten zijn uit karton en niet uit messing zoals bij het stationsgebouw. Voor de dakpannen zijn Kibri platen van kunststof bijgevoegd. Dat valt mij tegen. Ik ga proberen om hier gips platen toe te passen welke ook bij het stationsgebouw gebruikt zijn.

Een echte domper waren fouten in het laserwerk en een aantal niet bijgevoegde onderdelen. Pirovino heeft de fabrikant LaserSachen nieuwe onderdelen laten sturen. In die nalevering bleek dat het vervangende materiaal weer dikker was. Een gevolg van de modelontwikkeling. Ook waren vensters toegevoegd die niet in het oorspronkelijke model zaten. De handleiding toont zelfs nog plaatjes van een nog eerdere uitvoering. Dat maakt het bouwen er niet makkelijker op en de benodigde tijd voor onderzoek is soms meer dan die voor de bouw zelf. Maar na een maand uitzoeken loopt de bouw nu voorspoedig.

 
Het vakwerk bestaat uit strookjes 0,4 mm dik hechhout die volgens een nummerplan in de gevel worden geplakt.
 

Als de bouw klaar is weet je altijd precies hoe iets het beste gebouwd had kunnen worden. Zo is het een hele opgave om de raamomlijsting van 0,15 mm (!) karton precies recht in dezelfde hoogte te plakken. In tegenstelling tot wat de handleiding aangaf had ik beter eerst de vensterbanken kunnen plaatsen en daarop de omlijsting.
Ik lijm met verdunde houtlijm. Het aanbrengen gebeurt met een kwastje en het is na droging niet zichtbaar. Ook niet onder het uiterst dunne karton.


De wanden van het hotel dienen, nog voor de montage van diverse onderdelen, wit gespoten te worden. Ik heb een hekel aan spuiten, voor een vlak oppervlak gebruik ik liever de minirollertjes. Het resultaat is even mooi. Maar het wit blijft wel gevoelig voor vuile vingers! En gelaserd hout heeft roetranden ........ Alle onderdeeltjes dus schoon schuren voor montage!
De gevels zijn nu bijna gereed, maar nog zonder vensters en raamluiken. Het grijze gedeelte aan de noordgevel valt later grotendeels buiten het zicht door een omhoog lopende weg.


Ook de juiste kleurstelling vraagt veel onderzoek. Zo zitten in het bouwpakket rode raamluiken, net zoals in de werkelijkheid na de grote ombouw. Maar in 1990 waren de luiken donkerbruin. Daarvoor zelfs een tijdje groen. Er zijn niet veel foto's beschikbaar uit 1990. Maar net genoeg om de juiste kleuren te bepalen.


Het sierwerk op de witte gevel was in de periode voor 1993 niet altijd meer grijs. Bij het wit schilderen van de gevels werd dit nog al eens meegenomen. Op oude foto's zie je het dan nog vaag zitten, soms ook onder een afbladderende witte laag. Zoiets moet er ook op het model komen. De letters "Hotel Grischuna" op de westelijke gevel waren echter altijd duidelijk leesbaar.

Wordt vervolgd, Jan

zondag 8 oktober 2017

Start bouw Hotel Grischuna en ook wat licht op straat.

Het is inmiddels weer oktober en dus is het project voor deze winter gestart, de bouw van het Hotel Grischuna. Nu staan nog alleen de buitenmuren. De bouw ligt al weer stil in afwachting van een nalevering.

 
In de rechterhoek van de modelbaan wordt gebouwd aan Hotel Grischuna.

Het bouwpakket van Grischuna komt van de Zwitserse specialist Pirovino. Hij laat het nu samenstellen door Laser Sachen uit Hürth bij Keulen en daar zit misschien nog een klein probleempje........
Bij twee gevels was de gevelbekleding niet passend. Een duidelijke fout in het laser-werk. Ook ontbraken in het pakket enkele cruciale bouwdelen. Na een goed contact met Pirovino zijn nieuwe delen onderweg. Daarna gaat de bouw verder en zal ik dat hier laten zien.
Nu kan ik echter al wel stellen dat onderdelen in dit bouwpakket minder fraai uitgevoerd lijken dan bij het stationsgebouw. Het meest opvallende zijn de plastic platen met dakpannen van het merk Kibri en absoluut niet met het juiste type dakpan. Dat moet anders. Later meer informatie.

Ik was al een tijdje op zoek naar de juiste lichtmastjes. (Naar voorbeeld van de masten aan de Bahnhofstrasse in Filisur 1990, met een werkelijke lichtpunthoogte van ca. 6,25 m.).
De firma Viessmann levert mastjes met LED die wat betreft hun vorm goed het voorbeeld weergeven. Maar de schaalverhoudingen kloppen niet. De mastjes in de schaal 1:87 hebben een te dikke mast en een te groot armatuur. Dat geldt ook voor de wat lagere mastjes in de schaal 1:120. De nog kleinere lichtmastjes in de schaal 1:160 hebben voor mij wel de goede afmetingen voor wat betreft armatuur en mastdikte, maar de hoogte van 55 mm is natuurlijk veel te laag.
Ik heb dan ook geprobeerd de messing mast van een N-spoor lichtmastje te vervangen door een langere messing buis (rond 1,5 mm) en dat ging goed.

 
Voor: Viessmann 6092, schaal HO, hoog 100 mm
Midden: verlengde N-mast, hoog 72 mm
Achter: originele Viessmann 6497, schaal N, hoog 55 mm

Het oorspronkelijke messing buisje is niet zo maar te vervangen. De draadjes zitten vast in het buisje, waarschijnlijk door soldeerwerk. Er moeten dus ook nieuwe draadjes in die ook nog eens aan de kleine LED in het armatuur te solderen zijn. Loepwerk dus, maar goed te doen. Het resultaat op de baan, nog ongeschilderd:

 
N-spoor mastje van Viessmann, verlengd tot 72 mm.
 (Na 2003 staan aan de Bahnhofstrasse te Filisur hogere lichtmasten)
 
Het (model)bouwseizoen is nu echt begonnen, later weer meer.
 
Met groet, Jan

zondag 24 september 2017

Bemo of Peco rail?

Na 2 jaar ervaring met mijn huidige modelbaan trek ik een voorzichtige conclusie:

Op het zichtbare traject: Bemo C70 rail en wissels.
Op het niet zichtbare traject: Bemo C83 rail en Peco C75 wissels.

Naschrift op 13 februari 2019:

Alle Bemo C70 rail is bij Bemo niet meer leverbaar. Shinohara is met de productie gestopt.

Bij een nieuwe start zou ik nu op het zichtbare gedeelte Peco gaan toepassen (alleen bij boogstralen groter dan 50 cm). Maar alles is gelegd en ik heb nog enkele reserve wissels en flexrail C70 op voorraad.

Zichtbaar gedeelte



Bemo C70 Rail op het emplacement. De wisselsteller komt later nog en over het draadeindje van de aandrijving tussen beide wisseltongen komt nog een afdekplaat. Ik blijf deze rail mooi vinden.

De code 70 rail van Bemo, gefabriceerd door Shinohara, is fragiel. Maar deze rail heeft een laag profiel dat een goed beeld geeft. De Bemo treinen rijden bij mij goed over deze rails. Helaas is het railprogramma onvoldoende voor alle Filisur wissels. Voor een exacte nabootsing van de werkelijkheid blijft zelfbouw nodig. Daar begin ik (nog) niet aan.

Niet zichtbaar gedeelte

 
 
Bemo C83 rail en wissels in één van de schaduwstations.

Vanaf 1989 had ik 12 jaar lang een Bemo modelbaan met C83 rail in het niet zichtbare gedeelte. Rijtechnisch gaf dat geen enkel probleem. Ik heb in die jaren drie Bemo modelbanen gebouwd, de laatste twee ook met hergebruik van de C83 rail en wissels.

Bij de herstart in de schaal H0m in 2015 las ik de berichten over slechte ervaringen met de Bemo standaard rail C83. Ondanks die informatie heb ik weer gekozen voor Bemo rail. Mijn eigen ervaringen waren goed en Peco had geen losse railstukjes in zijn programma, alleen wissels en flexrail.

Nu blijkt dat sommige Bemo C83 wissels wel erg slordig in elkaar gezet zijn en dat er daardoor ontsporingsgevaar is. Een gevolg van het verplaatsen van de productie naar het verre oosten?

 
Wielflenzen kunnen stoten of zelfs oplopen bij:
 
1: Hartstuk (soms niet exact in dezelfde lijn als spoorstaaf)
2: Draaipunt wisseltong (zit erg los)
3: Aanliggende wisseltong 

Was een keuze voor Peco dan beter geweest? Voor de wissels wel. Na een ruil van enkele zwakke Bemo wissels door Peco exemplaren bleek dat de treinen vloeiend door de Peco wissels reden.
Maar voor wat betreft de flexrail ben ik minder enthousiast over Peco. Die flexrail is bij montage sterk terug verend. Het aanleggen van bogen met een kleine radius wordt daardoor lastig. En de spoorstaafafstand op de Pecorail is krap 12 mm, ik heb zelfs 11,8 mm gemeten. Daardoor lopen Bemo draaistellen in bogen met een straal van 37,6 cm aan. De boogstukjes van Bemo zijn hier 12,5 mm breed. Bij een diameter vanaf 50 cm zal Peco beter functioneren, maar bij krappere bogen houd ik het bij de standaard rail van Bemo.

Ik ben begonnen met het uitwisselen van enkele Bemo C83 wissels door Peco C75 wissels. Eerst die exemplaren die wel eens problemen gaven.

 
Van 22 op 23 september was er even geen treinverkeer.
 
 
De Peco wissels zijn gemonteerd. De wisselrails zijn ingekort om ze op de ongewijzigde wisselaandrijvingen te kunnen leggen. Door de kleinere wisselhoek, 10 i.p.v. 12 graden, zijn ook de aansluitende bogen opnieuw gelegd.
 
 
Het hoogteverschil in de spoorstaven is hier te zien bij de linker las in de bovenste spoorstaaf.
Links de iets hogere C83 Bemo rail.
Ik merk het niet aan de loop van de treinen.
 
In de komende tijd maar eens zien of er nog problemen ontstaan. Bij goed gevolg wordt ook nog een wisselstraat in één van de schaduwstations omgebouwd. Dat heeft echter geen haast. Hier was tot op heden geen sprake van ontsporing maar alleen van een onrustige loop.
 
Wordt vervolgd, Jan