Alpenwagen FBW C40U van Arwico

Er is nu al weer jaren een Postautodienst tussen Filisur en Tiefencastel. Deze werd ingesteld na het sluiten van de tussengelegen treinstations. In 1990 was dit nog lang niet het geval. Maar een opvallend gele postbus mag toch eigenlijk niet ontbreken op een modelbaan naar Zwitsers voorbeeld. Een museumbus was er in 1990 ook al en zo is op mijn diorama nu een FBW C40U "Haifisch" Postauto te zien.

Het model van de FBW C40U in schaal 1:87 uit de Swiss-Line van Arwico

De FBW C40U was ook in Graubünden vanaf 1955 veelvuldig te zien. Op internet is een foto te vinden waarop het stationsplein van St. Moritz vol staat met dit type Postauto's. In de jaren tachtig werden ze vervangen. In 1985 werd de pendeldienst Davos-Sertig nog met deze klassieker uitgevoerd.

Twee klassiekers op het diorama.

FBW staat voor Franz Brozincevic Wetzicon. Franz Brozincevic (1874-1933) bouwde vanaf 1922 in Wetzicon autobussen. FBW was naast Saurer en Berna een grote leverancier van Postauto's. De meest bekende Postauto was het type IIIA, de klassieke vorm met motor voor "in de neus". In de jaren vijftig veranderde het beeld van de Postauto. De motor werd naar achteren verplaatst en het stuur kwam voor de voorwielen. FBW ontwikkelde een sterke ondervloer motor waardoor er nog meer passagiersruimte werd verkregen op gelijke lengte, heel belangrijk voor de smalle alpenwegen. Een andere belangrijke ontwikkeling bij FBW was de halfautomaat. Schakelen met de hand zonder koppelingspedaal. De C40U kreeg verder de carrosserievorm van de IIIA met panorama ruiten en een gebogen achterzijde. De bijnaam "Haifisch" is vanwege de opvallende grille.

Nu nog een drietonige hoorn!

Wist u dat het apparaat met de drie hoorns verwijderd werd uit het voertuig als de Postauto uit de dienst werd genomen? De drietonige hoorn is een wettelijk vastgelegd verkeersteken en mag alleen door de Postauto's in het hooggebergte gebruikt worden!

Tijdens een zoektocht naar informatie bleek dat op slechts 4 km van onze woning een C40U te koop stond, bij Gallery Aaldering in Brummen! De Postauto stond echter niet buiten maar er waren mooie foto's te vinden op de website van de Gallery. Met hun vriendelijke toestemming zijn enkele van hun foto's in dit Blog opgenomen: 

Afwijkend ten opzichte van het model, heeft de Postauto in Brummen nog twee oorspronkelijke handbediende draaideuren. Het model toont later aangebrachte moderne draai-zwenkdeuren aan de rechterzijde. Ook zijn in andere versies los staande stoelen met stoffen bekleding gemonteerd.

Zelf reisde ik in 1977 in een C40U van Disentis naar de Lukmanierpass. De chauffeur zat zoals gebruikelijk in de Alpenwagens rechts. Vanaf de jaren zestig hoefde dat niet meer. De wegen op de belangrijkste Alpenpassen waren voldoende verbreed.

FBW bouwde bijzondere bussen. Mijn eerste kennismaking met een FBW was in 1974. Zien we hier een smetje aan de Zwitserse kwaliteit? De half-dubbeldekker van de AFA (Automobilverkehr Frutigen Adelboden) had blijkbaar een koelwaterprobleem! 

Dan is er nog iets te melden:

De verkoop is afgerond!

Direct na de eerste melding van verkoop, rond de jaarwisseling op dit Blog, melden zich een aantal bekenden. Na plaatsing van de verkooplijst op de internetsite ging het hard. Een veel gemelde zin: "Ik volg je al jaren". Ik kende veel kopers nog niet, blijkbaar werd de site meer gelezen dan ik dacht.

De meest opmerkelijke verkoop was een grote hoeveelheid, 8 kg zwaar, naar Rome. Er zaten veel wisselmotoren in en de LUX-poetsrail woog ook wel wat! Er moest een nieuwe doos voor worden aangeschaft en vullingen uit oude stoelkussens gaven voldoende bescherming.

Daarna werd het rustiger. Ik heb toen de nog overgebleven artikelen, meest elektronica, op Marktplaats gezet en in september nog een keer op het Duitse Drehscheibe-Online. Beide advertenties leverden kopers op. Voor de laatste artikelen heb ik eBay gebruikt.

Ik ben geen handelaar. Ik hou van opruimen en het belangrijkste was dat er weer iemand gelukkig mee werd. Ik hanteerde een vraagprijs van 50% van de huidige winkelprijs. Soms was dit nog meer dan wat ik er zelf voor betaald heb. De elektronica van Lenz ging voor minder weg. Dat blijkt niet meer zo gangbaar te zijn. Alleen interessant voor diegene die zijn Lenz systeem nog wat uitbouwt. Ik ben tevreden over hoe het gegaan is en het mooiste zijn de blijvende contacten. Google Translate wordt nu nog veel gebruikt, Italiaans is niet mijn ding!

Tot een volgende keer, Jan