Seizoenstop

In de afgelopen weken konden we soms al genieten van aangename temperaturen. Een voorbode van de naderende lente. Zoals in elk jaar laat ik dan de modelbaan weer met rust en gaat mijn aandacht uit naar ons bootje. Seizoenstop! In september bouw ik wel weer verder.
Ter afsluiting van het winterseizoen vier plaatjes van vandaag:

 

Aan het emplacement is in deze winter niet gewerkt. Alle aandacht ging uit naar het hotel Grischuna en enkele wisselvervangingen in de schaduwstations. Volgend seizoen komt de draaischijf met locloods aan de beurt en daarna kan het westelijk deel van het emplacement afgewerkt worden.

 

Opnames als deze zijn nu mogelijk doordat er nog geen bovenleidingportalen zijn gemonteerd. Ik wil proberen om in de volgende winter deze portalen (met verlichting) aan te brengen.

Het Hotel Grischuna krijgt nog een paar schoorsteentjes en wat hekjes. Daarna wordt de omgeving verder afgewerkt. Wanneer? Ik zie wel....

 

Voorlopig dus even geen bouwactiviteiten. Ik krijg in het volgende weekeinde nog een paar liefhebbers op bezoek en daarna gaat de stekker er voor langere tijd uit.

Ik hoop in de komende winter weer net zo fijn met modelbouw bezig te kunnen zijn als in het afgelopen seizoen. Ik zal dat zeker weer delen via dit Blog, tot dan!

 

Een fijne zomer toegewenst, Jan 

 

Even wat anders, MBR bomen

 

Macro-opnames laten vaak te veel zien, maar deze wilde ik u niet onthouden!

De weg langs hotel Grischuna met berken van MBR, art.nr. 51-2313.

 

De modelbaan op 25 januari 2018: Aan het eind staat nu het hotel!

Links op de voorgrond een boom van MBR, art.nr. 51-4203.

(Plaatje aanklikken voor een goed beeld)

Na ongeveer 240 uur uitzoeken en bouwen is het hotel Grischuna nagenoeg klaar. Ik heb nog een bestelling uitstaan voor enkele messing onderdelen, die komen later wel.
Ik heb nu wel even genoeg van het continu bouwen aan dit hotel. Voorlopig even wat anders!

 

Op wat pijpjes en hekjes na gereed.

 

Op de modelbaan gezet:

 

De voorraad is aangevuld, de gasten kunnen komen!

 

De omgeving moet nog wel afgewerkt worden.

Zo ook de wegverharding.

Voor het hotel wilde ik een paar berkenstammetjes hebben die er in 1990 nog stonden. Die heb ik gevonden bij de nieuwe firma MBR. Poolse broers die hun handgemaakte boompjes in productie hebben genomen. Dan maar gelijk bij Bentink in Apeldoorn de andere bomen bekeken. Niet alle modelomzettingen van MBR spreken mij aan. Maar mede door de redelijke prijs van ca. €1,- per cm hoogte heb ik  ook nog een paar naaldbomen meegenomen. In de komende jaren maar eens kijken hoe de prijs-kwaliteit zich bij MBR ontwikkelt.

 

MBR art.nr. 51-4202

 

Met groet, Jan

 

Grischuna deel 5, het dak.

Vandaag een klein feestje. Na drie maanden bouwen aan het model van het hotel Grischuna uit Filisur zit het dak er op!

 

Nog veel ontbrekende details maar het beeld is weer completer.

Dat dak was voor mij een grote uitdaging. Bij het model van Pirovino zaten kunststof dakplaten van Kibri. En dat zijn geen Zwitserse dakpannen zoals in de werkelijkheid. Ik wilde absoluut een zelfde dakconstructie als bij het stationsgebouw, de plastic Kibri dakpannen vond ik een aanfluiting!

Links de Kibri kunststof dakplaat, rechts de vlakke en typisch Zwitserse "Herzziegel" uit gips.

(Het "Herz"-stuk midden op de pan werkt het afglijden van sneeuw wat tegen.)

Het hotel, het stationsgebouw en de locloods in Filisur hebben allemaal deze dakpannen.

Na overleg heb ik van Pirovino een stapeltje dakplaten uit gips gekregen. Dat waren dakplaten voor het stationsgebouw. Die dunne gipsplaten zijn niet aan te passen zonder breukgevaar. Iets teveel druk op zo'n plaatje en het is: pats! Ik heb 1 mm hechthout besteld waarop de gipsplaten gelijmd werden. Deze vorm van "gewapend" gips is ook bij het stationsgebouw gebruikt. De nabootsing van de latten op de onderzijde van het hechthout is gelaserd door een goede vriend uit Varsseveld, met dank Ronald!

 

Opmeten

 

Puzzelen

 

Na het pas maken op het gebouw zijn de gips-hechthout delen geschilderd. En daarbij kreeg ik het knap benauwd! Bij het stationsgebouw had ik verdunde Vallejo verf 70.910 Orange Red gebruikt. Deze bleek na een jaar in het geopende potje toch wat stroperiger te zijn als bij de bouw van het stationsgebouw. Ondanks verdunning werd het dak te rood. Even dacht ik dat het hele project verprutst had. Een nabehandeling met eveneens verdunde Vallejo 70.834 Natural Woodgrain gaf een aanvaardbare oplossing. De kleur werd gelijk aan de kleur op het stationsgebouw. Pffff..... Na een wash met Vallejo 76.519 Olive Green waren de plaatjes klaar voor verlijming. Daarbij bleek de kracht van de sandwichconstructie: Een plaat was wat bol, maar kon iets worden bijgebogen zonder breuk in het gips!

Passen, voorzichtig bijwerken, passen.....

 

Na schilderen het lijmen, het gewicht drukt een lichte bolling weg.

 

Het dak zit er op!

 

En zo werd het dak toch een succes. De gootconstructie van het "Blechdach" is nog voorzien van een afwerkstrip: een hoekprofiel van 0,6 x 1,0 mm. Het zit tegen de grens van mijn Fingerspitzengefühl aan, maar het is gelukt. Dat geeft weer plezier en dus op naar "next level"!

Macro opname van de goot, het messing afwerkprofiel is slechts 0,6 x 1,0 mm.

Foto even aanklikken!

Nu verder met het bouwen van schoorsteentjes, dat moet ook anders dan door Pirovino verzonnen. Daarna de regenpijpen en de verschillende hekwerkjes langs de balkons.
Verder zag ik rolluiken bij de ramen aan de dalzijde, de ultieme detaillering?
Deze winter nog genoeg te doen dus. Wordt weer vervolgd!

Jan

Goede voornemens

De dagen voor Kerst waren weinig motiverend. Mistig, bewolkt en nauwelijks zon.
En dan toch zonneschermen maken?

 

De zonneschermen zitten erop maar blijven opgerold!

Het werk aan de modelbaan lag stil. Even niet urenlang met kleine onderdeeltjes prutsen maar werken aan winterklusjes in het huis, zo gauw het weer het toeliet buiten sporten en vooral sociale contacten  bijhouden. Vooral geen berg kerstkaartjes sturen, maar daadwerkelijk afspreken!

Modelbouw kan een eenzame hobby zijn. En dat terwijl vele anderen ook met hun hobby op een kamertje bezig zijn. Het is leuker om je hobby te delen. Vooral als interesse en modelbouwniveau een beetje matchen. Het aanhalen van die hobbycontacten staan bij mij hoog op de lijst van goede voornemens.
Zo heb ik mij al aangemeld bij de Vereniging Spoorgroep Zwitserland. Niet zo zeer om samen ergens te gaan bouwen, ik heb voorlopig mijn handen nog vol aan mijn eigen modelbaan, maar vooral om ervaringen te delen en nieuwe ideeën op te doen. Ik ben benieuwd. Er zijn veel treinliefhebbers met een RhB modelbaan. Maar in de eigen woonplaats ken ik die nog niet. In Nederland was (is?) ook een Fremo werkgroep RhB. Zij bouwen aan eigen modules en gaan samen op rijdagen rijden. Ook daar ga ik niet aan meebouwen. Ik zou nu niet weten waar ik modules moet laten. En het slepen met fragiele modellen is ook niet zo mijn ding.

Het zou echter mooi zijn als er binnen de stedendriehoek (Apeldoorn-Deventer-Zutphen) toch wat meer contacten ontstaan. Een "RhB Stammtisch" (mogelijk onder één of andere vlag), in onze stedendriehoek? Dat zou leuk zijn. Lijkt u dat wel wat? Reageer dan maar eens via het email adres rechts onderaan op deze pagina.

In het nieuwe jaar staat de afbouw van het hotel Grischuna bovenaan mijn "to do" lijst. Daarna heb ik naast de modelbaan nog steeds klussen te doen in huis zodat er uit mijn kleine Filisur niet veel nieuws te verwachten is, maar je weet nooit!

Mijn groet aan alle modelbouwvrienden in binnen- en buitenland. Ik bedank jullie voor veel support en advies bij de bouw van mijn modelbaan.

Tot in het nieuwe jaar,

Jan

 



Viessmann lampjes verlengen.

 

Er komt licht in deze donkere dagen......

Buiten is het weer eens grijs en koud, prima weer voor de modelbaan! Gisteren de vijf benodigde straatlantaarns in elkaar gezet. Basis zijn N-spoor Viessmann lampjes 6497 welke ik van langere mastjes voorzien heb. Bij twee oudere modellen zat één draadje vast gesmolten aan de mast en was de mast gebruikt als geleider voor het andere draadje. Dat was niet zonder sloop- en soldeerwerk op te lossen. Gelukkig is aan de kleine ledjes goed te solderen.

 

De onderdelen, in het midden het ledje.

Rechts een al gemonteerd armatuur.

In de nieuwere doosjes zaten beide draadjes los door het mastje. Dat was een stuk makkelijker, alleen het buisje wisselen. Na montage heb ik ze geschilderd. Een proef met Aluminiumverf van Revell leverde een kerstversiering-achtige mast op. Proef mislukt.... Daarna gewoon met Vallejo verf geschilderd, kleur 70.989 (sky grey).

 

De lichtpunthoogte (afstand lamp-straat) is nu 7,25 cm.

De mastjes zijn weer in grotere buisjes geschoven. Deze buisjes gaan door het landschap naar beneden zodat ik het mastje eenvoudig kan verwijderen en wisselen. Wegen en bermen moeten nog worden afgewerkt.

 

Nu nog aansluiten....

Bij het aansluiten van de mastjes bleek dat de uiterst dunne draadjes van de nieuwe lantaarnpaaltjes bijzonder breukgevoelig zijn. Eigenlijk moet je weerstand en diode helemaal niet van de draadjes halen. Maar ik moest dat doen om een langer buisje te kunnen gebruiken. De dunne draadjes in een kroonsteentje schroeven betekent vaak een breuk. Dat is dus een nadeel van twee draadjes in het mastje in plaats van één.

Tijdens het fotograferen ook nog plaatjes gemaakt van het hotel in aanbouw.
Met alleen een 500 W bouwlamp krijg je een bijzondere effect:

 

Onweerslucht?

Later weer verder met het hotel!
Tot dan, Jan

Grischuna deel 4

 

Het model op 30 november.

 

Dakwerk! Ik heb onlangs in schaal 1:1 ondervonden dat dit nog niet zo eenvoudig is, in schaal 1:87 zijn de problemen anders, maar niet minder moeilijk. Ik was verwend met het model van het stationsgebouw. Dat heeft messing platen als nabootsing van het zinken dak op de "Postanbau". Mooi strak en dun. Jammer genoeg heeft de leverancier bij het model van het hotel geen messing geleverd. Ik zal het moeten doen met gelaserd karton. Maar eerst iets over de goot:

 

Volgens de handleiding...

 

... en zoals het hoort!

De goot ligt dus binnen het houtwerk. Daarvoor heb ik de kartonnen dakplaten moeten bijsnijden en de spanten moeten aanpassen. De opstaande randen van de dakplaten zijn ook van karton, 1 mm breed en slechts 0,4 mm dik. Bij mij betekent dat loepwerk. Even verkeerd aanraken en de dunne strookjes zijn onherstelbaar beschadigd.

 

Loepwerk

 

Een volgende uitdaging werd de regenpijp. Bijgeleverd zijn metalen staafjes van 1,2 mm dikte. Dat komt overeen met een 110 mm pijp in het echt. Dit keer wilde ik wel de beugels nabootsen waarmee een regenpijp vastzit op de wand. Zeer dunne messing strookjes had ik niet. Ik heb een poging gewaagd met dunne tape en hiervan  strookjes op 0,4 mm breedte afgesneden. Op foto's bleek dat de beugels op 2 m afstand zaten. Op schaal werd dat 22,8 mm. Zie hier de werkwijze en het resultaat:

 

Isolatietape op 0,4 mm afsnijden.

 

De strookjes op de goede afstand op de pijp plakken.

 

Aan de achterzijde aan elkaar drukken en fixeren met een drupje secondelijm. Het overtollige afknippen, de regenpijp schilderen en op de wand plakken, weer met secondelijm.

 

Dit is op dit moment echt mijn limiet in schaal H0 ......

 

 

Het wachten is nu op een messing hoekprofieltje voor de afwerking van de goot. Daarna is het pannendak aan de beurt. Maar daarvoor wacht ik ook nog op onderdelen.

 

Het dak is geschilderd met Vallejo 70.989 (sky grey) en daarna verouderd met Koemo Rostfarbe en enkele vlekjes Vallejo 70.990 (light grey).

 

 

Een ander aangebracht detail zijn de glazen stenen in de bovenhoek achter deze regenpijp.

Ik heb ze nagebootst met matte folie van opbergmapjes en zwarte strookjes tape.

 

Wort weer vervolgd, Jan

Grischuna deel 3

 

De houten kapconstructie zit er op.

Buiten is het nat, dan maar binnen aan het werk. En zo is het model van het hotel Grischuna weer een stapje verder. De houten kapconstructie is geplaatst. Net zoals bij het stationsgebouw is het jammer dat het grootste deel onder het dak zal verdwijnen en niet meer zichtbaar blijft.

 

Aan de straatzijde ben ik nu bezig met de trap (leuning komt lnog) en enkele kelder ramen.

Op de bruine ondergrond komt later de 2 mm dikke grijze verhardingslaag. 

Ik had op het Zwitserse Albulamodell Forum een vraag geplaatst om foto's uit de periode van voor 1993 toen het hotel verbouwd werd. Ik kreeg van een Duitser een hele serie plaatjes uit de periode 1987-1989. Bijzonder welkom. Bij deze nogmaals een hartelijke dank aan de fotograaf!

 

De noordgevel van het voorbeeld in 1987-89. (foto N. May)

De foto's leveren het bewijs dat de werkelijkheid er in detail anders uitzag dan het model zoals in de bouwdoos aanwezig. De kleurstelling valt het meeste op. Ik had de rode luiken al bruin gemaakt en ook het nog aan te brengen hout aan het dak wordt bruin en niet grijs. Maar er is meer. Ramen hebben een andere afmeting of de raamindeling is anders. Zie op beide foto's de 1e rij ramen boven de straat. Op het bijgebouw, het vakwerkhuis, zijn ramen zonder raamlijst aanwezig. Ook zijn luiken anders gemonteerd. Dat heb ik nu al gewijzigd. Het meest opvallende is dat sommige ramen in het hoofdgebouw in de zuidgevel geen raamlijst hadden en anderen een witte lijst. Wel zijn er grijze vensterbanken en grijze rolluikkasten. Ook dat ga ik nog aanpassen. Zelfs bij het plaatsen van onderstaande foto's ontdekte ik weer wat. Het is net een spelletje "zoek de 7 verschillen".

 

De zuidgevel van hetzelfde gebouw. (foto N. May)

 

En het model tot nu toe, ik heb al luiken op het bijgebouw aangepast.

Maar wat zie ik op de foto van het origineel, onder het balkon op het hoofdgebouw:

Juist ja, luiken!

 

Zo ontdek ik elke keer wat en ben ik nog wel even bezig voordat het hotel klaar is.

Zonder internet en de andere modelbouwers uit Zwitserland en Duitsland was er geen gelijkend model ontstaan! De contacten met die mede hobbyisten zijn één van de leuke dingen in deze hobby.

 

Wordt vervolgd, Jan